TEMPLUM

I.

TEMPLUM

Ligurum pars, Tacitus, Agric. c. 7. Locus in Africa propria, Antonin.

II.

TEMPLUM

Scaligero ex Graeco τέμενος, aliis a τέμνω, abscindo, locus est ab aliis separatus et quasi abscissus, religonis causâ. Imo locus omnis sacer et conseptus claususqueve palis, vel subdialibus saltem finitus, licet sine tecto, qui σηκὸς ἀκαλυφὴς Sophocli, (quamvis nonnulli Sacellum hoc vocent, et a Templo distinguant) Ara quoque vel Puteal: Etiam figmentum ligneum quadratum, templi instat, in quo aquila Romanae Legionis sita, vel quod supra eam positum erat olim, hôc nomine venit. Cuiusmodi instar aediculae plane expressum conspicitur, in columna Traiani, quod inde sumptum in Exercit. suis Plin. exhibet Salmas. Dio νεὼν μικρὸν vocat templum parvum, Ο῾ γὰρ αἐτὸς, inquiens, ὠνομασμένος, ἐςι δὲ νεὼς μικρὸς καὶ ἐν αὐτῷ αὐ τὸς χρυσοῦς ἐνίδρυται. Sic Polybio ναΐδια dicuntur loculi vel armaria, quibus imagines suas reponebant Prisci. Et in Actis Apostolicis

c. 19. v. 34. ναοὶ ἀργυροῖ dicuntur parvulae effigies argenter, ad instar Templi factae, quae templum Dianae Ephesiae representarent. Cuiusmodi templorum simulacra ex ligno quoque fiebant, et ex alia materie, ab iis, quos Ναοποιοὺς hinc vocat vetus Interptes Rhetoricorum Aristotelis, et exponit, οἳ τοὺς ναοὺς ποιοῦϚιν, ἤτοι εἰκονοςάσια τινὰ μικρὰ ξύλινα, ἃ πωλοῦσι, Salmas. d. l. p. 1140. et seqq. Vide quoque infra Tranquillina Augusta, ubi in nummo quodam Smyrnensium Amazon Smyrna dextrâ ναΐδιον tenens conspicitur. Sed et Templum antiquis dicebatur locus, sub dio extra Urbem, augutii aut auspicii causâ, quibusdam coaceptis verbis factus. Ubi Candidati, nocte, quae Comitia praecedebat, cubabant: deinde e lecto mane surgentes et solidâ sellâ sedentes, exspectabant, dum ipsis Deus aliquis bonum signum mitteret, more a Romulo ipso traditô, et diutissime in Rep. Romana servatô, quem prolixe explicat Dionys. Halicarn. l. 2. Atque hoc augurium capere dicebatur. Inde visis auspiciis tollebant se ex templo ac surgebant unde verba Augurum tollere se et extemplo, de quibus, aliisque in hanc rem vide apud Casaubon. ad Augustum Suetomi, c. 95. Omnis tandem tractus, Deorumque ac hominum habitatio. Varto de L. L. l. 6. laudatus Delrio ad Her. Fur. Sen. v. 3. De Templi communi notione, ut aliquid praeter superius dicta addam, in porticibus eorum, ut et aliis locis publicis, mendicos; Philosophorumqueve non paucos, peregrinos item, qui hospitem non haberent, habitasse, discimus ex Dione Chrysostomo, ubi de Diogene, διέτριβεν, inquit, ἐν τοῖς κοινοῖς τε καὶ ἱεροῖς. Et Athenaeo, ubi Stilpon alliô satur κοιμαται ἐν τῷ τῆς μητρὸς τῶ θεῶν ἱερῷ. Sic Spartian. in Severo, c. 7. Totâ Urbe milites in Templis, in porticibus, in aedibus Palatinis, quasi in stabulis, manserunt. In iisdem cubabant, somnia capturi, quo de more affatim supra, in verbo Dormio, alibiqueve: uti de ritu Aedes sacras circumeundi Salmas. ad Solin. p. 936. de quo aliquid, et supra, in voce Dextratio. De consuetudine omnium ferme gentium, in bello, Templis locisqueve sacris, imo et hominibus propter Templa, parcendi, legi poterit, prae aliis, H. Grotius de Iure Belli et Pacis, l. 3. c. 12. §. 6. etc. Sed nec

omittendum, Templa appellatas olim potissimum paganorum aedes sacras, uti docet ex Cod. Theodos. tit. de Paganis, sacrificiis et templis, Iac. gothofredus in Paratit. eiusdem tit. § 3. et Heraldus °ad Arnobium l. 6. de Christianorum tamen, etiam vocem occurrere, l. 4. de his qui ad Eccl. consug. a. C. Vide quoque supra in voce Aeder: